Winterblues (1ste editie) club: Blues Oan Daa Stoazze concert report: Freddie -
photo credits: Freddie |
 |
Vorige zomer hebben we ‘Blues Oan Daa Stoazze’ met pijn in ons hart uitgewuifd na een spetterende 15de editie. Er hing met het ‘heengaan’ van dit gratis bluesfest een zweem van mystiek over de fans maar iets vertelde ons dat ze zouden terugkomen, anders maar ‘ready to fight’ en geen politieker die dit zou kunnen tegenhouden. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus wordt het gezellig zomerevent vanaf 2016 getransformeerd naar een even gezellig winter happening met als naam ‘Winter Blues’. Voor de 1ste editie van deze ‘Winter Blues’ hebben ze in Hamme zeker onze eigenste blues groepen niet uit het oog verloren en dus trokken we goedgemutst richting zaal ‘Familia’ waar vanaf dit jaar de blues families present zullen tekenen voor dit nieuw project want…blues never dies! Vijf blues bands op het programma en alle vijf van eigen bodem dus. Genoeg variëteit aanwezig waardoor iedere blues liefhebber hier zijn gading in zal kunnen vinden en dus zijn we klaar om hier in Hamme een feestje te bouwen. Iemand moet altijd een festival openen en voor deze 1ste editie is de 1ste band dan ook meteen eentje uit eigen streek. ‘The Crippled Kings’ beginnen eraan zoals het zou moeten, rustig en akoestisch met als enige understatement de blues. Deze ‘gebrekkige koningen’ bestaan uit Luc en Marc Borms en worden bijgestaan door Koen ‘skip’ Van Accoleyen. Let's play some blues!
De kop is eraf hier op deze ‘Winter Blues’ en de doopvont laten we nu voor wat het is en vliegen er meteen in met de 2de band van vanavond en daarvoor zijn ze gaan aankloppen bij Tim Ielegems en zijn ‘Rhythm Revue’. Tim kent iedereen nog van bij de sterke blues formatie ‘Fried Bourbon’ maar we weten dat Tim en Steven al een tijdje hun eigen ‘crossroads’ bewandelen en dit met heel veel verve. Trouwens 'diene' andere komen we vandaag ook nog tegen.
Tim en zijn revue zetten al meteen iedereen aan tot luisteren wanneer ze aanzetten met hun ‘Huckle Boogie’. We weten dat het met deze’ Shakedown Tim & The Rhythm Revue’ ons een reisje wordt aangeboden met blues zoals deze in de clubs jaren 40 en 50 werd ten gehore gebracht. Een mooie afwisseling van gekende blues zoals ‘Blues After Hours’ en eigen werk Verandering van spijs doet eten en dat hebben ze hier goed gezien op deze ‘Winter Blues’. Vorig jaar bij de start van de 15de en laatste editie van ‘Blues Oand Daa Stoazze’. Werden die van ‘Eastville Sinner’ hier zowaar voor de leeuwen gegooid. Al had ik deze 4 rootsgasten al in het begin van 2015 kunnen aanschouwen op de ‘Monstermash’ en daar brachten ze het er gewoon vlekkeloos vanaf, dus geschiede het ook zo tijdens BODS. Alleen moeten we er een kleine kanttekening bij maken. Voor hun set op het plein kregen ze van de meester een A+ maar wat toen volgde was ook voor deze ‘Eastville Sinner’ een beetje historisch te noemen. Door het afzeggen van ‘Sinnerboy’ moesten deze outlaw cowboy’s hier zo maar eventjes een extra setje van een uur uit hun mouw gaan schudden en ook dit gebeurde zowaar ‘cum laude’. Nogal logisch dat zij hier bij deze geboorte van dit nieuwe bluesfest nog eens hun ding mogen komen doen.
Al bij de eerste nummers van deze ‘Eastville Sinner’ kwam ook een andere traditie terug op gang hier in Hamme. Bij BODS werd er steeds volop gedanst en bij het horen van ‘Tell It To Me’ en ‘I Don’t Care’ werd deze ‘Hamse gewoonte’ hier in ere hersteld. Is ook natuurlijk niet moeilijk bij het aanhoren van deze aanstekelijke ‘Happy Feeling Music’. Buck Owens of de Na het swingend country feestje van Eastville Sinner keren we terug naar de blues en wel met een topper van formaat. Steven Troch heeft zijn eigenste band in een vaste vorm gegoten en vierde dit vorige maand met de release van een subliem schijfje. ‘Deze ‘Nice ’n Greasy’ is de legacy van één van onze beste harpers voor onze nakomelingen die ook de blues in een warm hart zullen meedragen en zo zal ook Hamme kennis kunnen maken met de Steven Troch Band, je weet wel...diene andere van Fried Bourbon. Voor Steven wordt het trouwens een bijzonder druk jaar want naast zijn ‘Nice ’n Greasy Tour’ gaat hij ook nog eens samen met ‘partner in crime’ Tiny Legs Tim onze kleuren verdedigen op de ‘European Blues Challenge’ in Italië.
Dat deze, onze Belgische harper in het hart van de leeuw in de States al in de prijzen is gevallen gaan ze hier nu in Hamme eens aan de lijve ondervinden want zijn opener is meteen al de bevestiging van zijn meesterschap op de bluesharp. Met ‘Extra, Extra’ en ‘Slow’ brengt hij ook al vlug nummers uit zijn jong maar al veelvoudig bejubeld album ‘Nice ’n Greasy’. Ook deze Steven Troch heeft zijn voorbeelden uit de blues geschiedenis en niet meteen één van We gaan hier eens afsluiten met een quote van formaat…Time flies when you’re having fun, en dit geldt uiteraard ook voor de afsluiter van deze nu al legendarische 1ste editie van ‘Winter Blues’. Als laatste in het rijtje van 5 outstanding Belgische bands krijgen we niemand minder dan Wouter Celis aka Doghouse Sam die samen met zijn Magnatones hier op gepaste wijze dit feestje zal gaan uitwuiven.
De swingende intro van Doghouse Sam & His Magnatones laat ons meteen voelen dat deze afsluiter nog lang zal gaan nazinderen. Het is natuurlijk ook bevorderlijk wanneer je dit dynamische trio even niet hebt gezien of gehoord en zo klinkt alles nu ook weer enorm fris en swingend bij mij. Een enorme boost geeft het wanneer je naar ze luistert en hoort want de inleving van een Doghouse Sam wordt zo Zo deze 1ste editie van 'Winter Blues' zit er helaas al op. 'Sjapoo' voor de organisatie dat ze zo vlug met deze opvolger van 'Blues Oan Daa Stoazze' zijn komen opdraven en vanaf nu staat deze zaterdag 4 februari reeds aangevinkt voor 2017. De afwezigen, tja je weet wel wat ze daarover zeggen. Voor diegene die echt niet hier konden zijn is er op dinsdag 16 februari nog de CD voorstelling van 'Nice 'n Greasy' door de Steven Troch Band in de Blues & Roots Club Missy Sippy te Ghent en voor de geïntresseerden van nieuwe bluesfests kunnen deze nu al zaterdag 16 april noteren want dan vindt de 'Hageland Blues & Roots Night' plaats in Glabbeek (nabij Tienen). Dit 'fest' is het nieuwe kindje van Rudi Coeckelberghs van het teloorgegane 'Meensel Blues' en die komt ook al op de proppen met heerlijke namen zoals de Kameroenees Roland Tchacounté en met ook de wedergeboorte van 'The Blue Chevy's' die ook met hun uitstekende nieuwe EP 'Turn It Back' hoge toppen scheren. Nog op het programma ginds zijn 'Blues Karloff', de 'Giv'em Hell Boys' en 'Neris, Bries & Beer' en ook dit nieuw festival wordt er eentje om van te smullen. CU then 'cause the blues is alive and kickin'! en om met de ruige woorden van MC Marc te eindigen... THIS WAS F*CKING GOOD!!! nog eentje als nostalgie...
|
Luc en Marc Borms kennen we uiteraard en van hem weten we dat ze de blues kunnen brengen zoals hij moet worden gebracht. ‘Skip’ is voor mezelf nog een onbeschreven blad maar al vlug moet ik ondervinden dat hij ook uit het juiste hout is gesneden. Een voorprogramma met lekker luisterende country blues niets is minder aangenaam om een festival mee op gang te trappen. Openen doen ze met ‘Key To The Highway’ een blues standaard die het eerst werd opgenomen door Charlie Segar en dan schrijven we 1940. Luc zijn stem leen t zich bijzonder goed tot het brengen van deze blues of is het dan toch al de whisky? ;-).
Met ‘Hey Hey’ mag ook Koen zijn stembanden laten horen en dit ‘lieke over de liefde’ klinkt bijzonder aangenaam. Met Marc aan de keyboards mag het ook wel iets luchtiger klinken en dat doen ze ook met enkele honky tonk bluesjes. Helaas is hun Big Road Blues het orgelpunt van hun verschijning maar uiteraard schreeuwt Marc van Winter Blues zijn stem schor voor een encore, en die hebben ze ook wel verdient als een blanke versie van Sonny Terry en Brownie McGhee lichtjes versterkt door de black en white keys van Marc Borms.
Shakedown Tim & His Rhythm Revue
zoals met het knappe ‘How Long’. Tim is een fervente fan van T-Bone Walker en daarop moeten we natuurlijk repliceren…wie niet! Zijn hommage aan T-Bone brengt hij met ‘Street Woman Walking’. ‘Trampo’ en zo krijgen we ook een beetje onverhulde Ryhtm ’n Blues mee. Ook hun set is voorbij zonder we het beseffen maar voor een ‘encore’ moest onze MC zelfs niet aandringen.
‘Eastville Sinner’ 
‘Midnight Shift’ van Buddy Holly het is gewoon knallen wat dit viertal doet. Met de terugkeer van Bas Vantaen mag Kris zijn trouwens aangename stem even op adem komen en krijgen we met ‘Rooster Rock’ er eentje van Bas om van te smullen. Blijf daar maar eens onbewogen bij! Sterk is ook hun versie van Bill Withers zijn ‘Ain’t No Sunshine’ en bij de afsluiter ‘Going Up The Country’ hebben we zoiets van …Kitty, Daisy & Lewis, eat your heart out!
Vanavond is het hier dan ook voor Oost Vlaanderen een primeur voor deze Steven Troch Band en zijn ‘Nice ’n Greasy 
de minsten. Eén van zijn idolen is Sonny Boy Williamson, nummerke II om het met Steven zijn eigen woorden te verbloemen en van deze ‘nummer II’ brengt hij ‘Keep It To Yourself’. Met een speciaal intermezzo’ke met de talrijke aanwezigen brengt Steven Troch een nummer waar enkele superlatieven op zijn plaats zouden kunnen zijn en wanneer hij het publiek dankt met de woorden….jullie waren redelijk goed antwoorden we bijna allemaal in koor, en gij ook!
Deze 
overgebracht naar het publiek. ‘She’s My Chick’ of ‘Sit Down & Rest’ alles wat ze hier brengen werkt zo aanstekelijk dat je zou wensen dat de avond nog lang niet aan zijn einde is. Zelf de omschakeling naar een Bo Diddley’ke verloopt vlekkeloos en zo kunnen we stellen ‘We’re ready’ voor het einde van het feestje.
more pics on
|
